We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

An​á​basis

by Tenue

/
  • Streaming + Download

    Includes high-quality download in MP3, FLAC and more. Paying supporters also get unlimited streaming via the free Bandcamp app.
    Purchasable with gift card

      name your price

     

  • 300 Limited Edition 12"
    Record/Vinyl + Digital Album

    + 12" vinyl version of our first album.
    Pressed on blue (100 copies) and black (200 copies).
    Insert includes galician / english lyrics and one sticker.
    Insert photography: Mateo Morral corpse.

    + Cats are not included, they are the band managers and our best friends <3.

    + Remember you can buy Anábasis at our labels.

    Includes unlimited streaming of Anábasis via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

    Sold Out

  • Mateo Morral Tote Bag
    Bag

    Art by Paula Blanco @Paulischultz
    Natural cotton. 38x42cm. Long handles.

    *If you prefer not to pay paypal and bandcamp taxes, send us a message to facebook.com/tenuepunx or a mail to merdacriu@riseup.net - (We prefer not to pay).

    Sold Out

  • Anábasis
    Cassette + Digital Album

    Edición limitada de 10 copias do álbum Anábasis.
    Por CHAINA RECORDS (Arxentina)

    Includes unlimited streaming of Anábasis via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

    Sold Out

1.
Narrenturm 05:24
|GA| Patoloxizaron a diferencia para establecernos en pequenos redutos, imposibilitándonos volver a unir os nosos anacos. A realidade atravesa a nosa pel, abrindo gretas no inconsciente. Os nosos escudos oxidan: os cortes desangran a psique. Nós, incapaces de lidar co que temos diante - incapaces de asumir a nosa fraxilidade -, converteremos o noso interior nun campo de minas. Amontoamos as ausencias, as perdas, os mortos. Somos a herdanza de mil espadas cravadas no peito das nosas irmás. Nacidas baixo o xugo da cultura máis violenta, fomos obrigadas a alimentar as entrañas do monstro. Anuladas baixo a incuestionable sombra da normalidade, negamos o noso potencial. Fomos encerradas, humilladas e drogadas. Agredidas e encadeadas. Golpeadas e asasinadas tras os muros. Silenciadas e apartadas. ¿Que faremos co que fixeron de nós? NON QUEREMOS MÁIS PROMESAS DUN MUNDO MELLOR: SÓ INCENDIAR O PRESENTE. |ENG| They pathologized the diferences to settle us in small redoubts, making it impossible to rejoin our pieces. Reality goes through our skin, opening cracks in the unconscious. Our shields rust: cuts bleed the psyche. We, unable to deal with panorama in front of us - incapable of accepting our own fragility- we’ll turn our inside into a minefield. We accumulate absences, losses, dead. We are the inheritance of a thousand swords stabbed in our brother’s chest. Born under the yoke of the most violent culture, we were forced to feed monster entrails. Overshadowed under the unquestionable shadow of normality, we deny our potential. We were confined, silenced and isolated. Assaulted and chained. Beaten and killed behind walls. Silenced and separated. What will we do with what they made of us? No more promises of a better world. Just burn the present. |CAST| Patologizaron la diferencia para establecernos en pequeños reductos, imposibilitándonos volver a unir nuestros pedazos. La realidad atraviesa nuestra piel, abriendo grietas en el inconsciente. Nuestros escudos se oxidan: los cortes desangran la psique. Nosotrxs, incapaces de lidiar con lo que tenemos delante - incapaces de asumir nuestra fragilidad -, convertimos nuestro interior en un campo de minas. Amontonamos las ausencias, las pérdidas, los muertos. Somos la herencia de mil espadas clavadas en el pecho de nuestros hermanos. Nacidos bajo el yugo de la cultura más violenta, fuimos obligados a alimentar las entrañas del monstruo. Anuladxs bajo la incuestionable sombra de la normalidad, negamos nuestro potencial. Fuimos encerradxs, humilladxs y drogadxs. Agredidxs y encadenadxs. Golpeadxs y asesinadxs tras los muros. Silenciadxs y apartadxs. ¿Qué haremos con lo que hicieron de nosotrxs? NO QUEREMOS MÁS PROMESAS DE UN MUNDO MEJOR: SÓLO INCENDIAR El PRESENTE.
2.
Mythos 03:15
|GA| De que serviría destruír o Estado se o Estado somos nós. Se cada golpe que damos contra o muro non consegue nin rabuñar a nosa superficie. Fillas da miseria dos nosos pais, acostumadas a establecer as nosas relacións a golpes. A nosa necesidade de ser máis que os outros fai que nos desvaloricemos con cada xesto. A maior violencia exercémola nós. A maior violencia é contra nós. Nada mudará ata que tiremos abaixo os mitos que modelan a nosa psique. Ata que nos desprendamos desta moral estancada. Ata matar ao primeiro inimigo. Só entón poderemos sorrir mentres afunde o estado. |ENG| What would be the point of destroying the State if the State is us? If every hit against the wall does not even scratch our surface. Daughters of our parents' misery, we are used to set up our relationships with blows. The need to be better than everyone else makes us lose value at every gesture. We practice the greatest violence. The greatest violence is against us. Nothing will never change 'till we bring down the myths that shape our psyche, until we get rid of this stalled morality. Until we kill the first enemy. Only then we could smile while the State collapses. |CAST| De que serviría destruir el Estado si el Estado somos nosotrxs. Si cada golpe que damos contra el muro no consigue ni arañar nuestra superficie. Hijas de la miseria de nuestros padres, acostumbradas a establecer nuestras relaciones a golpes. Nuestra necesidad de ser más que los otros hace que nos desvaloricemos con cada gesto. La mayor violencia la ejercemos nosotrxs. La mayor violencia es contra nosotrxs. Nada cambiará hasta que tiremos abajo los mitos que modelan nuestra psique. Hasta que nos desprendamos de esta moral estancada. Hasta matar al primer enemigo. Sólo entonces podremos sonreír mientras se hunde el estado.
3.
Cisma 06:31
|GA| Obsesionadas coa idea de pertencer, a nosa existencia oscila entre o automatismo e a inacción. Individuos reducidos a resortes, relacións convertidas en mercadoría. O potencial revolucionario do afecto desvanécese. Transaccións, dor, pastillas. Así se abriron as fendas dos nosos corazóns. A razón apuñala; a soidade devora. As nosas guerras tamén provocan cismas. O fascismo da utilidade produtiva perfila as condicións da traxedia. ¿Quen determina o que vales? ¿Quen dirixe o que sentes? Mil corvos deixarán cegos os ollos do gran arquitecto. Non haberá xuíces, non haberá templos. Todas as barricadas do mundo arderán ao mesmo tempo. |ENG| SCHISM | Obsessed with a sense of belonging, our existence oscillates between automatism and inaction. Humankind reduced to springs, relationships turned into merchandise. Revolutionary potential of affection vanishes. Transactions, pain, pills. That’s how our hearts cracked. Reason stabs us; loneliness consumes us. Our wars cause schisms. Productive utility fascism shapes tragedy conditions. Who decides what you’re worth? Who orders your feelings? A thousand crows will blind the great architect’s eyes. There will be no judges, there will be no temples. All world’s barricades will burn at the same time. |CAST| Obsesionadxs con la idea de pertenecer, nuestra existencia oscila entre lo automatismo y la inacción. Individuos reducidos a resortes, relaciones convertidas en mercancía. El potencial revolucionario del afecto se desvanece. Transacciones, dolor, pastillas. Así se abrieron las brechas de nuestros corazones. La razón apuñala; la soledad devora. Nuestras guerras también provocan cismas. El fascismo de la utilidad productiva perfila las condiciones de la tragedia. ¿Quién determina lo que vales? ¿Quién dirige lo que sientes? Mil cuervos dejarán ciegos los ojos del gran arquitecto. No habrá jueces, no habrá templos. Todas las barricadas del mundo arderán al mismo tiempo.
4.
Vertixe 02:48
|GA| Aprecio cada segundo desta caída porque estamos xuntas - vivindo ao borde do colapso, revertemos os límites, correndo a escuras con mistos nas mans - e, aínda que sinta unhas cóxegas terribles nas pernas que me fan tremer a cada paso, non retrocederei. Porque aínda sorrimos a pesar da vertixe e quizais... coidarnos sexa o máis político que podemos facer. Se nos damos a man terei menos medo, pero estarei ben se os nosos camiños se separan. Prométocho. |ENG| I appreciate every second of this fall because we are together — living on the verge of collapse, we reverse limits, running in darkness with matches in our hands — and although I feel dreadful tickling in the legs that make me tremble at every footstep, I won’t step back. Because we still smile despite the vertigo and perhaps… taking care of each other will be the most political thing we can do. I will be less afraid if we hold hands but I’ll be fine if our paths separate. I promise. |CAST| VÉRTIGO. Aprecio cada segundo de esta caída porque estamos juntas - viviendo al borde del colapso, redefinimos los límites, corriendo a oscuras con cerillas en las manos - y, aunque sienta unas cosquillas terribles en las piernas que me hacen temblar a cada paso, no retrocederé. Porque aún sonreímos a pesar del vértigo y quizás... cuidarnos sea lo más político que podemos hacer. Si nos damos la mano tendré menos miedo, pero estaré bien si nuestros caminos se separan. Te lo prometo.
5.
Carne 04:41
|GA| ¿Como delimitar os trazos da nosa abstracción? Facela carne. Facela sangue. Des-debuxar as liñas que perfilan a subxectividade do poder: rematar co control. Perdémonos na crisálida das palabras: mil teorías soportan os pilares do baleiro e os muros seguen intactos. Afecto, alimento e refuxio. Nada máis fará falta. Nada nos faltará máis. Para todxs, todo. |ENG| FLESH | How to narrow down the limits of our abstraction? Turn it to flesh. Make it blood. De-construct the lines that define the power subjectivity: to finish control off. We lose ourselves in the chrysalis of words: a thousand theories support emptiness’ pillars and the walls keep intact. Affection, food and refuge. We won’t need anything else. We will lack nothing evermore. Everything for everyone. |CAST | ¿Cómo delimitar los trazos de nuestra abstracción? Hacerla carne. Hacerla sangre. Des-dibujar las líneas que perfilan la subjetividad del poder: terminar con el control. Nos perdimos en la crisálida de las palabras: mil teorías soportan los pilares del vacío y los muros siguen intactos. Afecto, alimento y refugio. Nada más hará falta. Nada nos faltará más. Para todxs, todo.
6.
Silencio 04:59
|GA| Os decorados derrúbanse, patético espectáculo. A opacidade do velo racha polos cortes do puñal, pero ninguén mira, pois os ollos inundaríanse ante a barbarie. Filtramos a información á que accedemos, incapaces de asumir o nivel de violencia que xeramos. Vivimos pola morte de outrxs, pola sangue de outrxs, pola suor de outrxs. Desesperaríamos só de pensalo profundamente durante trinta segundos. Nada pode xustificar este mundo e a súa entelequia. Se gardásemos silencio durante trinta segundos escoitaríamos os berros enxordecedores de cada pobo anulado polo terror do estado; de cada corpo desgarrado polas atrocidades do patriarcado; de cada cerebro consumido pola vida asfixiante do traballo asalariado; de cada animal engaiolado polo hedonismo humano. Só trinta segundos en silencio, escoitando co corazón na man. A ansiedade sería insoportable. |ENG| SILENCE. Sets fall down, pathetic spectacle. Veil’s opacity rips at dagger cuts, but nobody looks, because eyes would flood facing the brutality. We filter the information we got access, unable to accept the violence level that we create. We live because of somebody else’s death, somebody else’s blood, somebody else’s effort. We would despair just to think about it for thirty seconds. Nothing can explain this world and its entelechy. If we just remain silence for thirty seconds we’ll hear the deafening screams from every voided nation because of State’s terror; from every torn body by the atrocities of patriarchy; from each brain consumed by suffocating life of wage labor; from every caged animal to satisfy human hedonism. Just thirty seconds in silence: hearing with hand on heart. Anxiety would be unbearable. |CAST| Los decorados se derrumban, patético espectáculo. La opacidad del velo se resquebraja por los cortes del puñal, pero nadie mira, pues los ojos se inundarían ante la barbarie. Filtramos la información a la que accedemos, incapaces de asumir el nivel de violencia que generamos. Vivimos por la muerte de otrxs, por la sangre de otrxs, por el sudor de otrxs. Desesperaríamos sólo de pensarlo profundamente durante treinta segundos. Nada puede justificar este mundo y su entelequia. Si guardásemos silencio durante treinta segundos escucharíamos los gritos ensordecedores de cada pueblo anulado por el terror del estado; de cada cuerpo desgarrado por las atrocidades del patriarcado; de cada cerebro consumido por la vida asfixiante del trabajo asalariado; de cada animal enjaulado por el hedonismo humano. Sólo treinta segundos en silencio, escuchando con el corazón en la mano. La ansiedad sería insoportable.
7.
Am-Ar 05:44
|GA| Recoñecer o traballo como destrutor do individuo e da súa vontade converte os nosos días nunha guerra. A alienación convertida en orgullo. A servidume só xera miseria. Que clase de orgullo é o orgullo da clase? Compre abolila, compre abolila. Destruír o que nos destrúe. Por fin a cada relación de poder. Arrincar de nós as garras do monstro. Fuxir do espellismo espectacular para afundir á besta no averno. Valemos máis do que producimos. |ENG| Acknowledging work as a destroyer of individuals and their will makes our days become a war. Alienation gets turned into pride. Servitude only produces misery. What kind of pride is “class pride”? It is necessary to abolish it. To destroy what destroys us. Putting power relations to an end, pulling the monster's claws out of us. Fleeing from the spectacular mirage to sink the beast in Hell. We are more valuable than what we produce. |CAST| Reconocer el trabajo como destructor del individuo y de su voluntad convierte nuestros días en una guerra. La alienación convertida en orgullo. La servidumbre sólo genera miseria. ¿Qué clase de orgullo es el orgullo de la clase? Es necesario abolirla. Destruir lo que nos destruye. Poner fin a cada relación de poder arrancar de nosotrxs las garras del monstruo. Huir del espejismo espectacular para hundir a la bestia en el averno. Valemos más que/de lo que producimos.

about

____________________________________________________

«Considerei que o máis sagrado de todos os meus deberes era rebelarme contra toda opresión, independentemente do autor ou da vítima» - M. Bakunin

____________________________________________________


Anábasis. Do grego ἀνάβασις, expedición cara o interior.
Porque aínda estamos comezando a percorrer os nosos desertos.

____________________________________________________

DOWNLOAD HERE: www(dot)mediafire(dot)com/file/ftw9fb90v6tmma2/Tenue_-_An%25C3%25A1basis.zip/file
____________________________________________________

credits

released July 1, 2018

____________________________________________________

12" 300 LP Limited Edition.
Distributors:

DINGLEBERRY RECORDS, Germany
OJALÄ ME MUERA RECORDS, Catalunya
THEIA RECORDS, Oviedo - Bilbao - Madrid
CGTH RECORDS, Ferrol
MUERTE A TIPO, Logroño
ZILPZALP RECORDS, Germany
TIRANO INTERGALÁCTICO, Toledo
MËRDA DISTRO, A Guarda
LA SOJA, Málaga
EL FARY ES DIOS, Vigo
SEITAN HELL BIKE PUNX, Salamanca
LA FOSA NOSTRA, Vigo
____________________________________________________


Cassette 30 Limited Edition:

MISSED OUT RECORDS, USA

____________________________________________________


· Grabado e mezclado en Kollapse Estudios (Lugo), polas mans de Iván Ferro, a finais do Inverno de 2018.
· Artwork portada por Victoria Fernández-Oruña.
· Insert & contraportada por Tenue.
· Lyrics translation by our maips Silvia.

license

tags

about

Tenue GA, Spain

contact / help

Contact Tenue

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Tenue, you may also like: